بهسازی خاک های آلوده به کادمیوم و مس با کاربرد دی کلسیم فسفات

آلودگی منابع آب و خاک به فلزات سنگین از چالش­های مهم عصر کنونی است. به همین دلیل، آلودگی زدایی چنین خاک هایی، پیش نیاز هرگونه بهره­برداری بهینه از این منابع است. یکی از روش­های مقرون به صرفه برای پیش­گیری از انتشار فلزات سنگین در منابع آب و خاک، تثبیت و جامدسازی آن هاست. طی این فرآیند، فلزات سنگین در خاک­های آلوده با اصلاح­کننده­هایی همچون مواد فسفاتی واکنش داده و با تشکیل موادی کم­محلول یا نامحلول در محیط، به صورتی پایدار باقی می­مانند. در این پژوهش، کارآیی دی­کلسیم­فسفات (dcp) در عدم تحرک و تثبیت دو فلز سنگین کادمیوم و مس در خاک ارزیابی شد. به منظور آگاهی از چگونگی جابه­جایی این فلزات طی زمان در خاک، آزمایش شستشوی ستون خاک با 12 تیمار پی­ریزی شد. خاک­ها در چهار تیمار، به مقدار kg/mg 500 به فلز مس و در چهار تیمار دیگر به فلز کادمیوم آلوده شدند. یک تیمار به عنوان شاهد انتخاب و به سه تیمار دیگر مقادیر 1/0، 2/0 و 5/0 درصد وزنی تثبیت­کننده dcp افزوده شد. چهار تیمار دیگر نیز به همین روش آماده شدند، لیکن همزمان به هر دو فلز آلوده گشتند. نتایج نشان داد که در شرایط آلودگی خاک به فلز مس، کاربرد 1/0% dcp می­تواند به اندازه 93% از مقدار خروجی این فلز در نخستین آبشویی، معادل با یک حجم منفذی خاک، بکاهد. این مقدار برای فلز کادمیوم برابر با 80% بود. با کاربرد مقادیر بیشتر تثبیت­کننده (2% و 5%)، مقدار این دو فلز در محلول خروجی ناچیز و به صفر نزدیک شد. در حالت آلودگی توأمان خاک به هر دو فلز، با کاربرد 1% از dcp، مقدار اولیه خروجی مس 90% و کادمیوم 92% کاهش داشت. بنابراین به هنگام حضور توأمان این دو فلز در خاک، تثبیت cd بهتر از cu انجام می­شود. بر پایه نتایج این پژوهش می­توان نتیجه گرفت که dcp ماده­ای موثر برای تثبیت و جامدسازی cd و cu و جلوگیری از ورود این دو فلز از خاک­های سبک بافت به منابع آب زیرزمینی است.